Szukaj

Dieta a zaburzenia odżywiania

Anna Ewa Ferreira
28 kwi 2017
3 minut(y) czytania

W gazetach i na portalach internetowych mnóstwo pomysłów co i jak robić, by w dwa tygodnie zrzucić wszystko, co wyhodowaliśmy przez ostatnie pół roku. Celebryci polecają swoje ekspresowe sposoby na pozbycie się zbędnego balastu, a niestety, co często za tym idzie również pozbycie się zdrowia.

Stwierdzenie "jestem na diecie" jest popularnym usprawiedliwieniem do ukrywania obecności zaburzeń odżywiania. W niektórych przypadkach, zaburzenia odżywiania mogą rozwinąć się w wyniku niezdrowej, nieracjonalnej diety. Przejście na dietę najczęściej zaczyna się ze zdrowych motywów. Osoby chore na zaburzenia odżywiania nie zaczynają odchudzania z myślą, że chcą zachorować. Wszystko zaczyna się od zwykłego odchudzania, by "zrzucić kilka kilogramów" i lepiej wyglądać. Mimo, że na początku motywacja wydaje się racjonalna, to w końcowej fazie dieta i odżywianie może zmienić formę ze zdrowej na ekstremalnie zagrażającą.

Oczywiście, nie każdy przechodząc na dietę, zachoruje na zaburzenia odżywiania, ale bywają sytuacje, które to wspomagają.

Mogą to być różne powody i obejmować np.

stan emocjonalny lub poziom stresu w danym okresie w życiu,
rozpoczynanie diety z niewłaściwych powodów,
ekstremalne diety i testowanie wielu rodzajów diet,
negatywne uwagi ze strony rodziny i przyjaciół.

Gdzie kończy się zwykłe odchudzanie?

* Dieta jest bardzo restrykcyjna.

Jedną z głównych różnic pomiędzy normalnym odżywianiem a zaburzeniami odżywiania jest waga danej osoby i ilość spożywanych przez nią kalorii. Każda dieta wymaga obniżenia ilości kalorii i zmiany wielkości porcji.

Osoby z zaburzeniami odżywiania jednak ograniczają spożycie kalorii do kilkuset dziennie lub mniej.

* Unikanie niektórych grup produktów i nie zastępowanie ich zdrowymi alternatywami

Podczas zdrowej diety można zastąpić masło, niskotłuszczową margaryną lub zamiast białego pieczywa jeść ciemne itp. Tak też się zazwyczaj dzieje, gdy chcemy trochę zmienić swój sposób jedzenia na zdrowszy.

Osoby z zaburzeniami odżywiania, mając podejście "wszystko albo nic", zamiast wybierać zdrowsze alternatywy, usuwają całą żywność lub grupę pokarmu z diety. Często zaczynają od diet wegetariańskich lub innych z konkretnymi zasadami i zakazami, w czym czują się najlepiej. Osoby z zaburzeniami odżywiania czują się szczęśliwsi tworząc bardzo ścisłe reguły np "bez pszenicy" i trzymają się ich dokładnie, nie starając się znaleźć kompromisu i alternatywy dla żywności, którą uważają za niebezpieczną.

* Konsekwentne przestrzeganie diety każdego dnia, bez odstępstw

Każdemu zdarza się, że nawet będąc na diecie, ma słabszy dzień i zjada czekoladę lub ciasto. Taka ludzka natura. Pozwala sobie od czasu do czasu na coś niezdrowego i nie robi sobie z tego powodu większych wyrzutów. Większość osób na diecie potrzebuje takich dni, bo właśnie dzięki nim są w stanie wytrzymać na diecie.

Jednak osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania są czarno białe w swoim myśleniu i cechuje ich podejście "wszystko albo nic”. Bardzo rzadko odbiegają od zalecanej diety, a jeśli to zrobią, to prawdopodobnie ukarzą się poprzez niejedzenie przez resztę dnia lub obciążą się ciężkim treningiem lub innym zachowaniem kompensacyjnym, np wymiotami lub zażyciem środków przeczyszczających.

* Panika na samą myśl o konieczności odbiegania od diety np z powodu urodzin lub obiadu rodzinnego

Podczas gdy na diecie większość ludzi chętnie porzuci na chwilę reżim dietetyczny, by zjeść pyszny obiad lub poćwiczyć dokonywanie zdrowych wyborów w nowej sytuacji,

osoby z zaburzeniami odżywiania uznają taki pomysł za przerażający. Będą starały się uniknąć w ogóle tej sytuacji. Myśl o konieczności spożycia większej ilości kalorii lub zjedzenie czegoś z kategorii produktów zabronionych lub gdy skład, zawartość kalorii, sposób przyrządzania posiłku jest poza całkowitą kontrolą osoby chorej, może wywołać panikę.

* Stosowanie dodatkowych środków, aby zachować niską wagę, np ciężkie i wyczerpujące ćwiczenia lub środki przeczyszczające

Ćwiczenia w trakcie diety są wskazane i jeśli są dostosowane do zdrowia i kondycji, pomagają w utracie kilogramów i wspomagają odchudzanie.

W przypadku osób z zaburzeniami odżywiania brak jest równowagi pomiędzy spożytymi kaloriami a kaloriami spalonymi w trakcie ćwiczeń. Często starają się spalić więcej niż zjadły. Dodatkowo osoby te mogą również stosować środki przeczyszczające i moczopędne, aby kontrolować swoją wagę.

* Sukces w przestrzeganiu diety determinuje sukces jako osoby

Większość z nas jest w stanie śmiać się ze swoich niepowodzeń w trakcie diety i to że pomyliło nam się jabłko z batonem, nie jest problemem. Spróbujemy od następnego dnia czy tygodnia.

Osoby z zaburzeniami odżywiania tak jednak nie zrobią. Zjedzenie pół jabłka więcej niż założyli sobie w diecie, może prowadzić do widzenia siebie jako złej osoby, bez charakteru, słabej. Często mają również poczucie, że w ogóle nie zasługują na jedzenie. Ich całe dnie i to, co o sobie myślą zależy od tego, co pokazuje waga.

Ta negatywna zależność między jedzeniem i samooceną jest kluczowym wskaźnikiem, że mamy do czynienia z zaburzeniami odżywiania oraz wyraźny znak, że osoba ta potrzebuje wsparcia i pomocy specjalisty.